Blog: Als ik later groot ben...
...word ik directeur van een snoepmuseum.
Als kind van een jaar of twaalf was ik gefascineerd door snoep. Niks bijzonders lijkt me? Wat wél bijzonder was, was dat het me niet om het snoep zelf, maar om de verpakkingen ging. Prachtig vond ik het om te zien hoe de verschillende merken hun best deden om er iets moois van te maken.
Omdat ook toen al het dorpswinkeltje vol lag met snoep en ik met de paar gulden zakgeld onmogelijk dat winkeltje leeg kon kopen, moest ik wat anders verzinnen. Het leek me verstandiger om 80 guldencent te investeren in een postzegel en bedrijven te vragen of ze…let op…LEGE verpakkingen konden opsturen. Dan kon ik die geprepareerde lege verpakkingen in mijn museum op mijn eigen slaapkamer tentoonstellen.
Maar goed, hoe pak je dat aan in een tijd zonder internet? De Gouden Gids van de regio Venlo telde weinig snoepfabrikanten en ook de bibliotheek had weinig informatie over snoepfabrikanten. Ik moest dus een andere bron zoeken om aan mijn adressenbestand te komen.
Er zat niets anders op dan …heel vervelend…toch wat snoep te kopen. Immers daar stonden adressen op. Uiteraard hielp oma daar ook een beetje bij. Zo ontdekte ik dat verschillende snoepjes als Mentos, Fruit-Tella en Dummy allemaal van één bedrijf kwamen. Drie vliegen in één klap!
Ik verzamelde op deze manier een hoop adressen en besloot op een gegeven moment ze allemaal een keurige brief te schrijven. Het moet vertederend zijn geweest, zo’n handgeschreven briefje van een jongetje dat om lege verpakkingen vraagt. Huize Colbers werd overspoeld met pakketjes. Baronie Chocolade (inclusief historisch boek over chocolade), Van Melle, Autodrop, Red Band en niet te vergeten Schuttelaar…die niet alleen lege maar zelfs een hele doos met volle verpakkingen stuurde!
Toen ik op mijn achttiende op kamers ging in Breda, verdween mijn collectie in een aantal dozen. Mijn broertje had eindelijk de ruimte op onze kamer. De dozen verdwenen naar zolder waar mijn ouders het zorgvuldig bewaarden.
In de tussentijd werd het kleine jongetje groot en runde hij weliswaar geen snoepmuseum, maar wel een reclame/internetbureau. Gevestigd in snoephoofdstad Breda moest het wel zo lopen dat Perfetti van Melle in 2006 onze klant werd en tot op de dag van vandaag veelvuldig van onze diensten gebruik maakt. En hoewel zij dertig jaar geleden keurig lege verpakkingen stuurden hebben ze dat in de afgelopen jaren ruimschoots goed gemaakt!
Door de opruimwoede van mijn ouders is de collectie nu in Breda te vinden en werd ik onlangs toch nog een beetje directeur van een snoepmuseum. Tijd dus voor de eerste expositie…old meets new! Iemand een Mentosje??
Durf te dromen…juist nu!
Bedankt aan al die fabrikanten die in dat jongetje geloofden!
